Kategorie
Gwadelupa

Gwadelupa

Gwadelupa – departament zamorski Francji w Ameryce Środkowej, położony na kilku większych i kilkudziesięciu mniejszych wyspach w Małych Antylach m.in.: Gwadelupa, Marie-Galante, Désirade, Les Saintes.

Do 22 lutego 2007 w skład terytorium wchodziła również wyspa Saint-Barthélemy oraz północna część wyspy Saint-Martin, obecnie będące osobnymi terytoriami zależnymi Francji.

Grupa 8 wysp pochodzenia koralowego i wulkanicznego w archipelagu Małych Antyli. Czynny wulkan La Soufrière na wyspie Gwadalupie (1467 m n.p.m.); Lasy tropikalne stanowią ok. 39% powierzchni.

Główną gałęzią gospodarki Gwadelupy jest turystyka (ok. 300 tys. rocznie) i rolnictwo; uprawa trzciny cukrowej, bananów, melonów, ananasów; hodowla bydła i trzody chlewnej oraz rybołówstwo; produkcja cukru z trzciny, rumu, mebli oraz cementu. Handel w głównej mierze z Francją oraz Martyniką.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Gwadelupa

Terre de Haut


Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

São Vicente

São Vicente (z portugalskiego “Saint Vincent), znany również jako Son Visent lub Son Sent, w kreolskiej Republice Zielonego Przylądka, jest jedną z Wysp Zawietrznych Zielonego Przylądka. Znajduje się między wyspami Santo Antão i Santa Luzia, z Kanałem São Vicente oddzielającym ją od Santo Antão.

Wyspa ma jeden podział administracyjny – miasto São Vicente. Obejmuje ono wszystkie wyspy São Vicente oraz pobliską bezludną wyspę Santa Luzia, na południowym wschodzie. “Dia do Município” lub “Dzień Gminy” odbywa się 22. stycznia. Gmina obejmuje tylko jedną parafię Nossa Senhora da Luz.

São Vicente rozłożone jest, mniej więcej, na planie prostokąta o powierzchnii ok. 227 km2 (88 km²). Od wschodu do zachodu mierzy 24 km oraz z północy na południe nie więcej niż 16 km. Teren obejmuje góry na zachodzie, południowym zachodzie, południu, środkowym-wschodzie i północny. Obszar jest płaski w części północno-środkowej, centralnej i w części wschodniej na południe od Calhau oraz w północnej części w obszarze Baia das Gatas. Obszar miejski w Mindelo znajduje się w północnej części. Znaczna część wyspy jest wylesiona.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Sal

Sal – jedna z wysp archipelagu Wysp Zielonego Przylądka zaliczana do Wysp Zawietrznych. Nazwa Sal to także jeden z 22 okręgów administracyjnych (port.concelho) Republiki Zielonego Przylądka.

Powierzchnia wyspy wynosi 216 km². Wyspa ma 30 km długości i 12 km szerokości. Jest zamieszkana przez 14 816 mieszkańców.

Wyspa została odkryta 3 grudnia 1460 i została nazwana Llana. Dopiero odkrycie soli przyniosło jej obecną nazwę (port.Sal – sól). Na wyspie rocznie jest około 350 dni słonecznych i dlatego w ostatnich latach można zaobserwować rozwój turystyki.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Boa Vista

Boa Vista (z port. “dobry widok”) jest wyspą należącą do archipelagu Wysp Zawietrznych, które wchodzą w skład Wysp Zielonego Przylądka. Wyspa znana jest z żółwi morskich i tradycyjnej muzyki, jak również z ultramaratonów oraz piaszczystych wydm i plaży.

Z powierzchnią 620 km² jest trzecią co do wielkości wyspą po Santo Antão i Santiago. Leży 455 km na zachód od wybrzeży Afryki. Większość wyspy jest płaska. Najwyższy punkt wyspy Monte Estância ma 387 m. Inne góry to Santo António (Święty Antoni) i Monte Negro (Czarna Góra). Głównym miastem jest Sal Rei, port promowy i lotnisko na północno-zachodniej stronie wyspy.

Okoliczne wysepki obejmują Ilhéu de Sal Rei na zachodzie, wyposażoną w latarnię morską i Ilhéu do Baluate, która jest najdalej na wschód wysuniętym punktem Wysp Zielonego Przylądka. Z cypli wymienić można Ponta Antónia na północy.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Santo Antão I

Santo Antão (z portugalskiego “Święty Antoni”) lub Sontonton w języku kreolskim, to wyspa najdalej na zachód położona i największa wśród Wysp Zawietrznych, które wchodzą w skład Wysp Zielonego Przylądka. Z wiekszych wysp najbliżej niej na południowy wschód leży São Vicente, którą oddziela kanał o nazwie Canal de São Vicente. Jest najdalej na zachód położoną większą wyspą z Wysp Zielonego Przylądka i całego kontynentu afrykańskiego oraz drugą co do wielkości wśród Wysp Zielonego Przylądka.

Wyspa w całości utworzona jest z materiału wulkanicznego. Najwyższa góra Topo da Coroa osiąga wysokość 1979 m. Druga co do wysokości jest Pico da Cruz i ma 1585 m. Wyspę dzieli na część północną i południową pasmo górskie, które długo uważano za nieprzebyte, a obecnie jest przecięte przez drogę. Głównym miastem wyspy jest Ponta do Sol na północnym wybrzeżu. Tam znajduje się port lotniczy, podczas gdy port dla promów mieści się w Porto Novo na południowym wybrzeżu. Południowo-wschodnia część wyspy posiada suchy klimat, natomiast północno-zachodnia ma stosunkowo normalne opady. Doliny leżące na wyspie ulegają silnej erozji.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Santiago

Santiago także São Tiago (z port. Święty Jakub, kreol. Santiagu) jest największą wyspą należącą do Wysp Zielonego Przylądka. Jest najważniejszym ośrodkiem rolniczym i miejscem zamieszkania dla połowy ludności kraju.

Santiago leży między wyspą Maio (40 km na zachód) a Fogo (50 km na wschód) i wchodzi w skład archipelagu Wysp Podwietrznych. Została zasiedlona jako pierwsza z wysp. Miasto Cidade Velha założono w 1462 jako Riberia Grande. Na wyspie znajduje się Praia – stolica Republiki Zielonego Przylądka i Lotnisko Międzynarodowe Francisco Mendes – jeden z dwóch międzynarodowych portów lotniczych, który leży 2 km od stolicy.

Santiago jest najwiekszą wyspą spośród Wysp Zielonego Przylądka o powierzchni 991 km2. Jest górzysta, choć nieco spłaszczona w części południowo-wschodniej. Wilgotny klimat wnętrza wyspy i wschodniego wybrzeża kontrastuje z suchszym na południowym i południowo-zachodnim wybrzeżu. Praia położona na południowo-wschodnim wybrzeżu jest największym miastem na wyspie, a także w całym kraju i stolicą. Inne miasta wyspy obejmują Cidade Velha, 15 km na zachód od Praia, pierwsza stolica kraju, Assomada, 60 km na północ i Tarrafal 75 km od stolicy w północnej części wyspy. Najwyższym szczytem jest Pico da Antónia.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Fogo

Fogo (z port. “ogień”) jest wyspą należącą do archipelagu Wysp Podwietrznych, które wchodzą w skład Wysp Zielonego Przylądka. Najbardziej rzuca się w oczy dzięki Pico do Fogo, wznoszącej się na wysokość blisko 3 000 m nad poziom morza.

Fogo leży między wyspami Santiago a Brava. Właściwie cała wyspa jest aktywnym wulkanem, który okresowo wzmaga swą aktywność. Ostatnia erupcja miała miejsce w 1995 i uformowała nowy krater nazwany Pico Pequeno. Najbardziej charakterystycznym miejscem jest szeroka na 9 km kaldera, której ściany mają 1 km wysokości. Kaldera ma wyłom na wschodniej krawędzi, a wielki szczyt wyrasta w jej centrum. Środkowy stożek wulkaniczny Pico tworzy najwyższy punkt na wyspie, a jego szczyt jest około 100 m wyższy od otaczających go ścian kaldery. Lawa z wulkanu dotarła do wschodniego wybrzeża wyspy w czasach historycznych.

Mała wioska zwana Chã das Caldeiras leży u stóp wulkanu, a jej mieszkańcy są okresowo ewakuowani podczas erupcji.

Głównym miastem wyspy jest São Filipe, w pobliżu którego znajduje się lotnisko. Pierwsze siedliska powstały w latach osiemdziesiątych XV wieku. Wyspa w większości ma rolniczy charakter. Mieści też szkoły, gimnazjum, banki, pocztę, kilka hoteli i place (praças).

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Malezja

Turtle Islands


Kategorie
Malezja

Borneo

Borneo – wyspa w Azji Południowo-Wschodniej. Największa wyspa Archipelagu Malajskiego, trzecia pod względem wielkości na świecie po Grenlandii i Nowej Gwinei. Jedna z Wielkich Wysp Sundajskich.

Północna część wyspy należy do Malezji. Są to stany Sarawak i Sabah. Niewielki obszar (ok. 5 tys. km²) pomiędzy Sarawak i Sabah zajmuje Brunei, reszta wyspy należy do Indonezji.

Powierzchnia 743 330 km² (dla porównania powierzchnia Polski to 312 685 km²). Wyspę porastają lasy równikowe, które są zamieszkiwane przez wiele różnych gatunków zwierząt. Typowym przedstawicielem świata zwierząt na wyspie jest orangutan.

Ma około 15,7 mln mieszkańców. Największą grupą etniczną w Sabah jest grupa Kadazan (25%).

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)