Ua Huka – wyspa w Polinezji Francuskiej, w archipelagu Markizów. Stanowi wulkan tarczowy w wieku około 2,4-2,2 miliona lat.
Najwyższe wzniesienie wyspy to szczyt góry Hitikau o wysokości 857 m n.p.m.
Kategorie
Ua Huka
Tag: palma
Kategorie
Hiva Oa
Hiva Oa (także Hiva ‘Oa) – wyspa w Polinezji Francuskiej, w archipelagu Markizów. Jej powierzchnia wynosi 316 km². Największym miastem jest Atuona (1,7 tys. mieszkańców). Znajduje się tam muzeum imienia zmarłego na wyspie francuskiego malarza Paula Gauguina. Najwyższym szczytem jest Temetiu (1213 m n.p.m.)
Kategorie
Tahaa
Tahaa (tah. Taha’a) – wyspa wulkaniczna na Oceanie Spokojnym w Polinezji Francuskiej, wśród Wysp Pod Wiatrem w archipelagu Wysp Towarzystwa.
Zamieszkana przez Polinezyjczyków w liczbie 4 845 stałych mieszkańców (2002), jej powierzchnia to około 88 km². Administracyjnym ośrodkiem wyspy jest miejscowość Patio.
Kategorie
Maupiti
Maupiti jest to mały koralowy atol wraz z wulkaniczną wyspą pośrodku. Wyspa jest położona na zachód od Wysp Pod Wiatrem oraz należy do Polinezji Francuskiej. Wyspa znajduje się w odległości 40 km od Bora-Bora.
Centralną wyspę otacza laguna oraz niewielkie koralowe wysepki natomiast w centralnej części wyspy znajduje się góra, której szczyt wznosi się na 380 m.
Populacja wyspy wynosi około 1200 osób, natomiast podstawową gałęzią gospodarki jest produkcja morwy indyjskiej.
Archeolodzy okryli ślady osadnictwa starożytnych Polinezyjczyków około roku 850.
Pierwszym Europejczykiem na wsypie był Holender Jacob Roggeveen który odkrył wyspę w 1722 roku. Historycznie wyspa posiada silne związki kulturowe z wyspą Bora-Bora.
Kategorie
Raiatea
Raiatea (tahit. Ra’iātea) – wyspa na Oceanie Spokojnym, w Polinezji Francuskiej, na Wyspach Pod Wiatrem w archipelagu Wysp Towarzystwa. Wyspa stanowi gminę o tej samej nazwie.
Na wyspie zamieszkuje około 11 200 stałych mieszkańców (Polinezyjczyków), jej powierzchnia to 238 km². Siedzibą lokalnej administracji jest Uturoa (3,6 tys., 2002).
Najwyższym szczytem na wyspie jest Mont Tefatoaiti (1017 m n.p.m.).
Odkryta przez Jamesa Cooka w roku 1769 podczas brytyjskiej ekspedycji naukowej na Ocean Spokojny.
Kategorie
Alphonse Atoll
Atol Alphonse to jeden z dwóch atoli Grupy Alphonse, położony 87 km na południe od Amirantów i zaledwie trzy kilometry na północ od Atolu St. François, drugiego co do wielkości atolu Grupy Alphonse. Atol obejmuje tylko jedną wyspę, Wyspę Alphonse, której liczba ludności nie przekracza 300 osób. Wyspa została odkryta 28 stycznia 1730 przez Chevalier Alphonse de Pontevez, dowodzącego francuską fregatą Le Lys. Na wyspie Alphonse zbudowano luksusowy hotel, przyczyniając się do zwiększenia ruchu pomiędzy innymi wyspami w grupie. Powierzchnia wyspy to 1,74 km². Całkowita powierzchnia atolu, o ponad 3 km średnicy, to około 8 km łącznie z rafą i laguną.
Kategorie
Desroches II
Île Desroches lub Wyspa Desroches jest główną wyspą Amirantów, stanowiących część Zewnętrznych Wysp Seszeli. Położona jest 230 km na południowy zachód od Mahé, głównej wyspy Seszeli. Ma długość 6,2 km i powierzchnię lądową 3,24 km². Po obwodzie ciągnie się 15-kilometrowa, drobnoziarnista plaża.
Desroches swoją nazwę otrzymała od Chevalier de Roslan, kapitana statku L’Heure du Berger, po Chevalier des Roches, gubernatorze Mauritius (wówczas Île de France) oraz Réunion (wówczas Bourbon) w latach 1767-1772. Badania prowadził na niej w roku 1771 Chevalier de la Billiočre. Brytyjczycy pierwotnie nazwali miejsce Wyspą Drewna ze względu na gęste zalesienie. Wyspa była ważnym producentem kopry.
Liczba ludności Desroches wynosi około 50. Znajduje się tu osada w środkowej części północno-zachodniego wybrzeża (zwrócona w stronę laguny), mały luksusowy hotel z 20 pokojami na południe (Desroches Island Resort), zbudowany w 1988 roku, oraz utwardzone lądowisko o długości 1372 m w części południowej. Położona jest 36 km na wschód od brzegu Amirantów, oddzielona jest od niego wodami o głębokości ponad 1 300 metrów. Leży na południowym krańcu rafy o charakterze atolowym. Na północnym krańcu atolu znajdują się Shark Rocks, o głębokości między 3 a 6 metrów w najpłytszym miejscu. Na północno-wschodnim cyplu wyspy Desroches znajduje się latarnia morska. Wyspę okala sucha rafa, która rozciąga się w morze na 1,6 km po stronie północno-wschodniej i 0,8 km po stronie południowo-zachodniej. Wyspa jest niska, a jej roślinność to palmy kokosowe i wysokie drzewa o twardym drewnie. Do laguny prowadzi długi kanał o szerokości około 1,6 km. Najpłytsze miejsce w kanale ma 18,3 m głębokości. Przecina on atol w odległości około 11 km na północny zachód od wyspy Desroches.
Praslin – wyspa na Seszelach, jej powierzchnia wynosi 38 km², co czyni ją drugą największą wyspą archipelagu. Zamieszkuje ją ok. 6,5 tysiąca osób. Największymi miastami na wyspie są Baie Ste Anne, Anse Volbert i Grand’ Anse. Administracyjne Praslin obejmuje dwa dystrykty: Baie Sainte Anne i Grand’ Anse. Wyspa została pierwotnie nazwana Isle de Palmes przez podróżnika Lazare’a Picaulta w 1774 roku. Służyła wówczas za przystań dla piratów i arabskich kupców. W 1768 została przemianowana na Praslin na cześć francuskiego dyplomaty Césara Gabriela de Choiseul-Praslin. Główną gałęzią gospodarki na wyspie jest turystyka – wyspa słynie ze swoich plaż i luksusowych hoteli. Częściowo porośnięta jest także lasem tropikalnym. Na wyspie Praslin znajduje się krajowy port lotniczy, obsługiwany przez linię Air Seychelles. Regularne połączenia promowe łączą Praslin z sąsiednimi wyspami Mahé i La Digue.
Kategorie
Bird Island
Bird Island (fr. Île aux Vaches) – wyspa na Oceanie Indyjskim, należąca do Republiki Seszeli, jedna z nielicznych wysp pochodzenia koralowego w archipelagu Wysp Wewnętrznych. Jej powierznia wynosi niecały kilometr kwadratowy. Wyspę odkryto w 1776 roku.
Bird Island znana jest z różnorodności żyjących na niej gatunków ptaków. Okres lęgowy trwa od maja do września – można zaobserwować liczne stada ptaków znoszących lub wysiadujących jaja w okolicach plaż.
Wyspa jest też miejscem występowania żółwi olbrzymich. Żyje tu najstarszy obecnie okaz – “Esmerelda”, samiec, który osiągnął wiek 200 lat i masę 320 kg. Jego wymiary dały mu miejsce w Księdze Rekordów Guinessa. W przeszłości w okolicach wyspy występowały także syreny.
Od 1967 roku Bird Island jest własnością prywatną. Wykorzystywana jest do celów turystycznych i naukowych (działa tu stacja meteorologiczna).