Kategorie
Święta Łucja

Święta Łucja

Święta Łucja – państwo w Ameryce Środkowej na Morzu Karaibskim, na wyspie o tej samej nazwie należącej do archipelagu Wysp Zawietrznych, części Małych Antyli.

Wyspa górzysta (wys. do 950 m), pochodzenia wulkanicznego – w zachodniej części wyspy kaldera wulkanu Qualibou (wys. 777 m), Ostatnia erupcja 1766 rok. Wzdłuż wybrzeża występują rafy koralowe. Klimat równikowy wilgotny. Latem i jesienią silne cyklony. Gorące źródła mineralne.

Wyspa zamieszkana przez Karaibów. Odkryta prawdopodobnie 1502 przez Krzysztofa Kolumba. Od 1650 kolonizowana przez Anglików i Francuzów, przedmiot ich sporów. Od 1803 kolonia brytyjska, 1958-1962 w ramach Federacji Indii Zachodnich. Od 1967 państwo stowarzyszone z Wielką Brytanią. Od 22 lutego 1979 niepodległe, urząd premiera objął wtedy John Compton, którego w tym samym roku zastąpił Allan Louisy. W 1981 Louisy zrezygnował z funkcji premiera, zastąpił go Winston Cenac. Compton w 1982 odzyskał władzę jako szef rządu utworzonego przez Partię Pracy. Ponownie został premierem w 1987 i 1992. W 1997 premierem został Kenny Anthony.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Martynika

Martynika

Martynika, Martinique – departament zamorski Francji, obejmujący karaibską wyspę Martynika, położoną w archipelagu Wysp Zawietrznych w Małych Antylach, między dwoma niezależnymi państwami Dominiką na północy i Saint Lucią na południu.

Martynika to górzysta wyspa pochodzenia wulkanicznego. Posiada ona kilka wulkanów, z których najbardziej znany, a zarazem najwyższy, to Montagne Pelée (1397 m n.p.m.). Podczas erupcji 8 maja 1902 gorąca chmura wulkaniczna zniszczyła całkowicie nadmorskie miasto Saint-Pierre. Zginęło wówczas 30 tysięcy osób. Ostatni wybuch tego wulkanu miał miejsce w 1929.

Na wyspie panuje klimat podzwrotnikowy gorący ze średnimi temperaturami 24-28 °C. Średnie roczne sumy opadów wynoszą od 1250 mm na wybrzeżu po 5000 mm we wnętrzu wyspy.

Na żyznych glebach wulkanicznych rosną bujne lasy równikowe, choć występują tu również sprowadzone z Europy gatunki drzew. Na wybrzeżach spotyka się roślinność namorzynową.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Sri Lanka

Sri Lanka

Sri Lanka (Demokratyczna Socjalistyczna Republika Sri Lanka) – państwo w Azji Południowej, na wyspie Cejlon (pod tą nazwą znane do 1972) wraz z mniejszymi przybrzeżnymi wyspami. Oddzielone od Półwyspu Indyjskiego cieśniną Palk i zatoką Mannar. Od wschodu oblewane przez Zatokę Bengalską, od południa otwartym Oceanem Indyjskim. Największe miasta kraju to: Kolombo, Dehiwala, Moratuwa, Dżafna, Kandy, Galle, Kalmunai.

Jest to kraj nizinny – ok. 80% jego powierzchni stanowią niziny. W środkowo-południowej części znajduje się prekambryjski masyw górski, który jest przedłużeniem Dekanu. Linia brzegowa nie jest zbyt rozwinięta. Przy północno-zachodniej części wybrzeża znajdują się rafy koralowe. Sri Lanka znajduje się w obszarze klimatu zwrotnikowego monsunowego. Jedynie południowa cześć wyspy jest w strefie klimatu równikowego monsunowego. Średnia roczna temperatura wynosi ponad 25 °C, a suma opadów ponad 1000 mm, zaś w górach nawet 5000 mm.

Sri Lanka ma bogatą faunę, do której należą między innymi: słoń indyjski, krokodyl, kobra indyjska i lampart. Przeważają tu mało żyzne gleby czerwone, a w nielicznych miejscach są żyzne gleby aluwialne.

Sri Lanka 53. państwem pod względem ilości ludzi, średnio rocznie populacja rozrasta się o 0,79%. Na 1000 ludzi rocznie rodzi 15,63 dziecka, a umiera 6,49 osoby. Największa gęstość zaludnienia występuje na zachodzie kraju, głównie w okolicy Kolombo, które jest miastem stołecznym.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Mauritius

Mauritius II

Mauritius, Republika Mauritiusa, Republika Mauritiusu – państwo wyspiarskie położone w południowo-zachodniej części Oceanu Indyjskiego, około 900 km od Madagaskaru. Wyspa jest częścią archipelagu Maskarenów. Poza wyspą do Mauritiusa należą wyspy: Rodrigues (w odległości 563 km na wschód od wyspy głównej), archipelag Cargados Carajos (402 km na północ) i Wyspy Agalega (933 km na północ). Na południowy zachód od Mauritiusa położony jest Reunion.

Wyspa została odkryta przez Portugalczyków w 1505. Skolonizowana została przez Holendrów w 1638 i nazwana imieniem księcia Maurice z Nassau. Francuzi kontrolowali wyspę w XVIII wieku i zmienili jej nazwę na Ile de France. Wyspa została odebrana przez Brytyjczyków w 1810 i przywrócono jej dawną nazwę. Anglicy znieśli niewolnictwo i zaczęli ściągać robotników z Indii.

Niezależność uzyskała w 1968. Kraj stał się republiką w ramach Wspólnoty Narodów w 1992. Mauritius, jako jeden z nielicznych krajów afrykańskich, posiada dość stabilną demokrację z regularnie odbywającymi się wolnymi wyborami i przestrzeganymi prawami człowieka. Dzięki rozwiniętemu sektorowi turystycznemu przyciągnął znaczne zagraniczne inwestycje, osiągając tym samym jedne z najwyższych w Afryce dochody na obywatela.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Santo Antão II

Santo Antão (z portugalskiego “Święty Antoni”) lub Sontonton w języku kreolskim, to wyspa najdalej na zachód położona i największa wśród Wysp Zawietrznych, które wchodzą w skład Wysp Zielonego Przylądka. Z wiekszych wysp najbliżej niej na południowy wschód leży São Vicente, którą oddziela kanał o nazwie Canal de São Vicente. Jest najdalej na zachód położoną większą wyspą z Wysp Zielonego Przylądka i całego kontynentu afrykańskiego oraz drugą co do wielkości wśród Wysp Zielonego Przylądka.

Wyspa w całości utworzona jest z materiału wulkanicznego. Najwyższa góra Topo da Coroa osiąga wysokość 1979 m. Druga co do wysokości jest Pico da Cruz i ma 1585 m. Wyspę dzieli na część północną i południową pasmo górskie, które długo uważano za nieprzebyte, a obecnie jest przecięte przez drogę. Głównym miastem wyspy jest Ponta do Sol na północnym wybrzeżu. Tam znajduje się port lotniczy, podczas gdy port dla promów mieści się w Porto Novo na południowym wybrzeżu. Południowo-wschodnia część wyspy posiada suchy klimat, natomiast północno-zachodnia ma stosunkowo normalne opady. Doliny leżące na wyspie ulegają silnej erozji.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Gwadelupa

Gwadelupa

Gwadelupa – departament zamorski Francji w Ameryce Środkowej, położony na kilku większych i kilkudziesięciu mniejszych wyspach w Małych Antylach m.in.: Gwadelupa, Marie-Galante, Désirade, Les Saintes.

Do 22 lutego 2007 w skład terytorium wchodziła również wyspa Saint-Barthélemy oraz północna część wyspy Saint-Martin, obecnie będące osobnymi terytoriami zależnymi Francji.

Grupa 8 wysp pochodzenia koralowego i wulkanicznego w archipelagu Małych Antyli. Czynny wulkan La Soufrière na wyspie Gwadalupie (1467 m n.p.m.); Lasy tropikalne stanowią ok. 39% powierzchni.

Główną gałęzią gospodarki Gwadelupy jest turystyka (ok. 300 tys. rocznie) i rolnictwo; uprawa trzciny cukrowej, bananów, melonów, ananasów; hodowla bydła i trzody chlewnej oraz rybołówstwo; produkcja cukru z trzciny, rumu, mebli oraz cementu. Handel w głównej mierze z Francją oraz Martyniką.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Gwadelupa

Terre de Haut


Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

São Vicente

São Vicente (z portugalskiego “Saint Vincent), znany również jako Son Visent lub Son Sent, w kreolskiej Republice Zielonego Przylądka, jest jedną z Wysp Zawietrznych Zielonego Przylądka. Znajduje się między wyspami Santo Antão i Santa Luzia, z Kanałem São Vicente oddzielającym ją od Santo Antão.

Wyspa ma jeden podział administracyjny – miasto São Vicente. Obejmuje ono wszystkie wyspy São Vicente oraz pobliską bezludną wyspę Santa Luzia, na południowym wschodzie. “Dia do Município” lub “Dzień Gminy” odbywa się 22. stycznia. Gmina obejmuje tylko jedną parafię Nossa Senhora da Luz.

São Vicente rozłożone jest, mniej więcej, na planie prostokąta o powierzchnii ok. 227 km2 (88 km²). Od wschodu do zachodu mierzy 24 km oraz z północy na południe nie więcej niż 16 km. Teren obejmuje góry na zachodzie, południowym zachodzie, południu, środkowym-wschodzie i północny. Obszar jest płaski w części północno-środkowej, centralnej i w części wschodniej na południe od Calhau oraz w północnej części w obszarze Baia das Gatas. Obszar miejski w Mindelo znajduje się w północnej części. Znaczna część wyspy jest wylesiona.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Sal

Sal – jedna z wysp archipelagu Wysp Zielonego Przylądka zaliczana do Wysp Zawietrznych. Nazwa Sal to także jeden z 22 okręgów administracyjnych (port.concelho) Republiki Zielonego Przylądka.

Powierzchnia wyspy wynosi 216 km². Wyspa ma 30 km długości i 12 km szerokości. Jest zamieszkana przez 14 816 mieszkańców.

Wyspa została odkryta 3 grudnia 1460 i została nazwana Llana. Dopiero odkrycie soli przyniosło jej obecną nazwę (port.Sal – sól). Na wyspie rocznie jest około 350 dni słonecznych i dlatego w ostatnich latach można zaobserwować rozwój turystyki.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Boa Vista

Boa Vista (z port. “dobry widok”) jest wyspą należącą do archipelagu Wysp Zawietrznych, które wchodzą w skład Wysp Zielonego Przylądka. Wyspa znana jest z żółwi morskich i tradycyjnej muzyki, jak również z ultramaratonów oraz piaszczystych wydm i plaży.

Z powierzchnią 620 km² jest trzecią co do wielkości wyspą po Santo Antão i Santiago. Leży 455 km na zachód od wybrzeży Afryki. Większość wyspy jest płaska. Najwyższy punkt wyspy Monte Estância ma 387 m. Inne góry to Santo António (Święty Antoni) i Monte Negro (Czarna Góra). Głównym miastem jest Sal Rei, port promowy i lotnisko na północno-zachodniej stronie wyspy.

Okoliczne wysepki obejmują Ilhéu de Sal Rei na zachodzie, wyposażoną w latarnię morską i Ilhéu do Baluate, która jest najdalej na wschód wysuniętym punktem Wysp Zielonego Przylądka. Z cypli wymienić można Ponta Antónia na północy.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)