Meio – bezludna wyspa o pięknych plażach. Jej cechą charakterystyczną są potężne i majestatyczne drzewa kapokowe rosnące wśród palm. Zadziwiający jest prawie zupełny brak ptaków, choć wyspa położona jest naprawdę niedaleko od popularnego miejsca lęgowego – wyspy Cavalos.
Manda to wyspa kenijskiego archipelagu Lamu, znana z zamożnych portów z IX wieku w Takwie i w mieście Manda. Z wyspy kursuje prom na wyspę Lamu i znajduje się na niej lotnisko Manda, natomiast mandyjska wyspa Toto położona jest na zachód od wyspy Manda. Wyspa jest oddzielona od lądu wąskim kanałem Mkanda.
Oba miasta Manda i Takwa zostały porzucone w pierwszej połowie XIX wieku, prawdopodobnie ze względu na brak wody. W latach ’60-tych, kenijski Departament Rolnictwa zalecił budowę kilku betonowych zlewni, nazywanych “jabias”, by przechwytywać wodę deszczową na wyspie. Wybudowano dwa jabias i wiele rodzin przeniosło się na wyspę. Zajęli się uprawą kukurydzy, manioku, simsim i bawełny.
Fatu Hiva (dawniej hisz. Isla Magdalena) – wyspa w archipelagu Markizów na obszarze Polinezji Francuskiej.
Główna miejscowość wyspy – Hanavave (337 mieszkańców)
Najwyższe wzniesienie wyspy – szczyt Mont Touaouoho o wysokości 1125 m n.p.m.
Cosmoledo to atol w Grupie Aldabra należący do Wysp Zewnętrznych Seszeli. Atol ma 14,5 km wzdłuż równoleżnika i 11,5 km wzdłuż południka. Całkowita powierzchnia wynosi około 5,2 km², a laguna mierzy sobie 145 km² (w sumie 152 km²). Współrzędne geograficzne to 9°42’S 47°36’E. Najbliższa wyspa to Astove, 38 km dalej na południe. Atol Cosmoledo i Wyspa Astove znane są łącznie jako Grupa Cosmoledo, stanowiąca część większej Grupy Aldabra.
Na obwodzie atolu znajduje się 16 wysepek i ław koralowych, z których do największych należą Menai (na zachodzie) i wyspa Wizard (Grande Île, na południowym wschodzie).
Cosmoledo jest domem największych na Seszelach kolonii wszystkich trzech gatunków głuptaka, jakie żyją na Seszelach. Na atolu egzystuje ostatnia zdolna do życia populacja głuptaka białobrzuchego – głównie na Ile du Sud Ouest, a także na Ile du Nord. Znajduje się tu również największa na Oceanie Indyjskim populacja głuptaka czerwononogiego, której liczebność Island Conservation Society (Stowarzyszenie Ochrony Przyrody Wyspy) szacuje na 15 000 par.
Wyspa Saint Pierre – wzniesiona na rafie – położona na zachód od Atolu Providence, jest częścią wysp grupy Farquhar, należących do Wysp Zewnętrznych w Republice Seszeli. Wyspa znajduje się na 9° 17′ S 50° 44′ W, 35 km (19 mil morskich) na zachód od wyspy Cerf na Atolu Providence, 704 km (380 mil morskich) od Mahé i 500 km (270 mil morskich) na półncny-wschód od Aldabry. Wyspa rozciąga się na powierzchni 1.68 km² (0,65 ha mili) i jest prawie okrągła, ze wschodu na zachód ma 1.6 km (1 mila), a z północy na południe 1.4 km (0,87 mili).
Saint Pierre na wyeksponowanym południowo-wschodnim wybrzeżu ma delikatnie opadające dno morskie, a od strony północno-zachodniej stromy spad – okalająca ją rafa tam nie dociera. Wyspa jest niezasiedlona i nawet w dzisiejszych, nowoczesnych czasach nie nadaje się do zamieszkania. Znajduje się tam opuszczone molo oraz osada na północno-zachodnim brzegu, do której można dotrzeć łodzią, jednak tylko w trakcie najspokojniejszej pogody.
La Digue – wyspa w archipelagu Seszeli, zajmuje powierzchnię 10 km2. Zamieszkuje ją około 2 tys. osób. Nazwa wyspy pochodzi od statku francuskiego podróżnika Marca Josepha Mariona du Fresne, który odwiedził Seszele w 1768 roku. Wyspa słynie ze swoich plaż i lasów tropikalnych. Tutejsza plaża Anse Source d’Argent z charakterystycznymi formacjami granitowymi uchodzi za najczęściej fotografowaną plażę Seszeli. La Digue uznawana jest za jedną z najczystszych i najmniej przekształconych przez człowieka wysp archipelagu. Główną gałązią przemysłu jest turystyka, w przeszłości była nią produkcja kopry i wanilii.
Bird Island (fr. Île aux Vaches) – wyspa na Oceanie Indyjskim, należąca do Republiki Seszeli, jedna z nielicznych wysp pochodzenia koralowego w archipelagu Wysp Wewnętrznych. Jej powierznia wynosi niecały kilometr kwadratowy. Wyspę odkryto w 1776 roku.
Bird Island znana jest z różnorodności żyjących na niej gatunków ptaków. Okres lęgowy trwa od maja do września – można zaobserwować liczne stada ptaków znoszących lub wysiadujących jaja w okolicach plaż.
Wyspa jest też miejscem występowania żółwi olbrzymich. Żyje tu najstarszy obecnie okaz – “Esmerelda”, samiec, który osiągnął wiek 200 lat i masę 320 kg. Jego wymiary dały mu miejsce w Księdze Rekordów Guinessa. W przeszłości w okolicach wyspy występowały także syreny.
Od 1967 roku Bird Island jest własnością prywatną. Wykorzystywana jest do celów turystycznych i naukowych (działa tu stacja meteorologiczna).
Rezerwat Berenty to mały, prywatny rezerwat lasów galeriowych ciągnący się wzdłuż rzeki Mandrake, wchodzący w na wpół wysuszony ekoregion lasów kolczastych na dalekim południu Madagaskaru. Przez kilka lat prymatolog Alison Jolly wraz ze studentami-wolontariuszami odwiedzała Berenty, by prowadzić tam badania terenowe nad lemurami. Rezerwat jest również ulubionym miejscem turystów zainteresowanych niektórymi z madagaskarskich gatunków ptaków, miedzy innymi sowami i kukułkami Coua.
Berenty posiada zakwaterowanie w lesie i oferuje zestaw leśnych tras do zbadania. To najbardziej przyciąga odwiedzających madagaskarskie rezerwaty przyrody. Można do niego dotrzeć po dwóch godzinach jazdy od Tôlanaro na południowo-wschodnim wybrzeżu.
Antananarywa (Antananarivo, potocznie Tana) – stolica Madagaskaru i prowincji Antananarywa. Położona jest w środkowej części wyspy, na wysokości ok. 1400 m n.p.m. Antananarywa to największe miasto na wyspie, stanowi centrum administracyjne, gospodarcze, naukowe i komunikacyjne kraju. Rozwinął się tu przemysł spożywczy, tytoniowy i włókienniczy. Znajdują się tu wyższe uczelnie University of Madagascar oraz Collège Rural d’Ambatobe.
Antananarywa została założona w 1625 i była stolicą wodzów Hova. W 1797 została stolicą królestwa ludu Merina. Dzięki podbojom króla Radamy I stała się wkrótce stolicą nieomal całego Madagaskaru. W 1895 miasto zajęli Francuzi i włączyli je do protektoratu Madagaskaru.
Nazwa miasta Antananarywa oznacza “Miasto Tysiąca”. W okresie kolonialnym i przez kilka lat po odzyskaniu niepodległości (do 1976) używano formy Tananarywa (Tananarive). W języku malgaskim nazwę tę wymawia się “Tananariwu”.
Początkowo miasto zbudowane było z kamieni i cegły. W XIX w. zostało przebudowane na wzór europejski. Wtedy też powstały liczne pałace m.in.: królewski oraz zamożnych rodów, gmachy rządowe, siedziba francuskiego protektoratu, katedry anglikańska i katolicka, które zlokalizowano w centrum.
Nowa Kaledonia (Nouvelle Calédonie) – francuskie terytorium zależne w zachodniej części Oceanu Spokojnego, w Melanezji, około 1400 km na wschód od Australii i 1 500 km na północny zachód od Nowej Zelandii.
W skład terytorium wchodzi wyspa Nowa Kaledonia wraz z przybrzeżnymi wyspami (m.in. Wyspy Lojalności, Pins, Chesterfield).
Preferowaną przez melanezyjskich ludność (określającą siebie jako Kanak) nazwą państwa, będącą w czasami w użyciu również przez tamtejszych Francuzów i pozostałych mieszkańców pochodzenia europejskiego lub azjatyckiego jest Kanaky.
Powierzchnia całego terytorium zamorskiego Nowej Kaledonii wynosi 18,6 tys. km², w tym główna wyspa – 16,8 tys. km². 179 tys. mieszkańców (1993). Stolicą terytorium jest Numea (Nouméa) w południowej części wyspy Nowa Kaledonia. Melanezyjscy Kanakowie stanowią 42,5% mieszkańców, biali 37,1%, Polinezyjczycy 11,8%. Poza tym głównie Azjaci.